De Wonderdadige medaille (ook wel Miraculeuze of Wonderbaarlijke medaille of Medaille van de Onbevlekte Ontvangenis) is een medaille die ontworpen werd naar aanleiding van Mariaverschijningen aan Catharina Labouré in 1830.

Labouré, een kloosterzuster van de Dochters van Liefde in de Rue du Bac te Parijs, zou bij de tweede en derde verschijning de moeder Gods Maria in een ovaal kader op een wereldbol gezien hebben. De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Wonderdadige Medaille aan de Rue du Bac 140, waar Labouré haar verschijningen zou hebben gehad, is een bedevaartsoord voor rooms-katholieken. In de kapel ligt Labourés lichaam, dat tijdens het proces van heiligverklaring nog intact werd teruggevonden, opgebaard in een glazen schrijn.

De devotie tot O.L. Vrouw van de Wonderdadige Medaille werd in 1949 door de lazaristen van het rectoraat Mariaveld te Susteren in hun kerk ingevoerd. Al spoedig trok de devotie honderden gelovigen uit Susteren en omgeving. Vanuit Mariaveld verspreidde de verering zich over vele parochies in Nederland. De bisschop van Roermond, mgr. P. Moors, gaf in 1959 toestemming om de godvruchtige vereniging van de Wonderdadige Medaille op te richten. De kerk van Mariaveld werd daarbij als zetel van deze vereniging in Nederland aangewezen.